|
شنبه 10 ارديبهشت 1390برچسب:عصیان خاموش,شعر,ماهی,مرگ,عشق,عالم,رسوا,انسان,متن کوتاه,عاشقانه,, :: 7:44 AM :: نويسنده : شادی
بیزار ازین سایه های پلیدم دردی که هرچقدر به فراسوها میسپارم انگار نفست میشود شاید گناه از اعتماد توست اما من جامه یدریده یعشقم انکار نمی توانم نگاهی که در انتها دارد نمی خواهم چشمهای به اشک آمیخته نمیخواهم به تردید قسم که زندگی بزرگترین تاوان بود آدمی که انسان بودن را هیچ به چشم ندیده بود نفس.نفسه زندگی شلاق مرگش شد __________________________________ عشقی که مرگش از دم به من نزدیک تر بود عشق نشد قفس درد بود... که دلیل تمام دلواپسی ها شد... ________________________________ بازم منتظر شعرهایی از عصیان خاموش(شیدا)باشین
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
